Zo blij!

Wat kun je toch vreselijk in spanning zitten. Vorige week dinsdag heeft papa de MRI gehad en vandaan dan pas de uitslag. Dat is echt killing zo lang wachten.... Vanmorgen al op tijd vertrokken richting het Elisabeth ziekenhuis, eerst bloed prikken en vervolgens een uur wachten voordat we bij de neuroloog mochten komen. Ik geloof niet dat ik eerder zo zenuwachtig ben geweest. Papa had trouwens nergens last van, hij vertelde wat over vroeger, het leger, de wandeltochten van Katwijk naar Leiden of net andersom, dat weet ik al niet meer. Ik was duidelijk met andere zaken bezig.

Vervolgens werden we binnen geroepen door een arts in opleiding en zij begon met vragen hoe het gaat en of de chemo goed te doen is, terwijl ik dacht.... ZEG ME DE UITSLAG. Dat deed ze gelukkig vrij snel. De scan liet hetzelfde beeld zien als de vorige keer. Zo als zij het zei : " Geen slecht nieuws ".... Pffff... Dat is redelijk positief toch? Papa en ik wisten niet zo goed of we nu heel blij moesten zijn. Daarna kwam de arts binnen en hij was heel positief! Zo, nu wisten we in ieder geval dat we toch echt wel heel blij konden zijn. De chemo slaat aan!!! Ondertussen zaten mama en Cilly beneden te wachten en heb ik ze tussendoor even snel op de hoogte kunnen brengen via whatsapp. De volgende afspraken die we hadden staan met de oncoloog en verpleegkundige verliepen erg vrolijk! Jeetje wat een last is er van ons afgevallen.

We zijn echt super blij! We kunnen er weer 3 maanden tegenaan....

X