Dit keer was er dus geen tijd voor koffie tussen de afspraken door. We zaten in de wachtkamer te wachten op de arts toen Diede de ipad met spellen zag. Zij wilde liever in de wachtkamer wachten totdat wij weer naar buiten kwamen. Ik kan nooit aan het gezicht van de arts zien of het op onweer staat of niet.... Vriendelijk gaf ze ons een hand en ging ons voor naar haar spreekkamer. We namen plaats en vanuit mijn plek zag ik meteen een grotere 'plek' op de scan. Kak!
Ze vertelde meteen dat de scan veranderd was ten op zichten van de vorige keer. Het ging wel om hetzelfde plekje, dat zelfde plekje was niet kleiner geworden zoals gehoopt maar iets gegroeid. Van ongeveer 1 cm naar 2 cm. Op de warmtegevoelige scan lichtte dit vervelende plekje niet op, dus dat stelde haar wel gerust en ons ook natuurlijk. Maar eigenlijk weten we nog niks, nou ja, wel dat 'het' gegroeid is. Wat het is, tja dat weet niemand nog. Waarschijnlijk krijgt papa een petscan en als deze oplicht dan weten ze zeker dat het om tumorweefsel gaat. Licht de penscan niet op dan houden ze het nog steeds op littekenweefsel dat zich vreemd gedraagt. Ze kunnen ook nog gaan voor een biopt om zeker te weten wat het is. Vandaag hebben de artsen overleg.
Morgenvroeg worden we om 9.00 uur gebeld door de arts en gaat ze ons vertellen wat het team heeft besloten. Natuurlijk mag papa zelf ook aangeven wat hij zou willen en daar houden ze dan rekening mee. Voor nu kunnen we niets anders doen dan even afwachten, morgen weten we meer. Voor nu houden we ons vast aan het positiefste scenario en dat is dat het bestralingsnecrose is.
X
